ΠΛΑΙΣΙΟ ΟΜΑΔΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΗΜΜΥ - ΓΣ ΗΜΜΥ 8/1/2008
Το 2009 είναι εδώ και κανένας δεν μπορεί να προφασιστεί ότι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς: Συνεχιζόμενη πολιτική κρίση στο εσωτερικό, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο εξωτερικό: αβεβαιότητα σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και μέσα στην ίδια μας τη σχολή. Τέτοιες εποχές έχουν ξαναϋπάρξει και είναι εποχές όπου κυριαρχούν η αδιαφορία προς τα κοινά, η εσωστρέφεια, ο μηδενισμός των θεσμών, αυτά όμως απλώς επιτείνουν το πρόβλημα και αποσαθρώνουν περαιτέρω τον κοινωνικό ιστό. Εμείς, ως ομάδα ανεξάρτητων φοιτητών ΗΜΜΥ, πιστεύουμε βαθιά ότι ο διάλογος και η συναίνεση είναι τα αποτελεσματικότερα εφόδια για την διέξοδο από την κοινωνική και ηθική κρίση των ημερών.
Η πιο οφθαλμοφανής κρίση της κοινωνίας μας αυτή τη στιγμή αφορά την αφειδωλή χρήση βίας, συχνά χωρίς κανένα αγωνιστικό υπόβαθρο, χωρίς καμία διάκριση σε οικονομικές ή άλλες τάξεις. Και συχνά χωρίς κανένα σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Όλα αυτά τα ζήσαμε έντονα τις τελευταίες μέρες, πρώτα με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από κρατικό λειτουργό, έπειτα την άνανδρη επίθεση εναντίον συνδικαλίστριας του Σωματείου Καθαριστριών. Είδαμε μια ανεπαρκή αστυνομία να κάνει αδικαιολόγητη χρήση κατασταλτικών μέσων. Ηθελημένα ή όχι, η αστυνομία μπήκε στο στόχαστρο. Λυπηρή παρακαταθήκη της νέας χρονιάς αποτελεί ο σοβαρότατος τραυματισμός του νεαρού Αστυνομικού Αδαμάντιου Μαντζούνη, σε έναν κύκλο αίματος που δε φαίνεται να κλείνει. Καταδικάζουμε κάθε μορφή τυφλής βίας, κάθε αναίτια υποβάθμιση και απώλεια της ανθρώπινης ζωής, είμαστε αντίθετοι στο διάχυτο εκδικητικό κλίμα. Δεν τιμά ούτε εμάς ούτε το Δημοκρατικό πολίτευμα η αυθαιρεσία που επικρατεί και αποδυναμώνει τους κοινωνικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Θα θέλαμε να μνημονεύσουμε με ιδιαίτερη έμφαση την επίθεση που εξαπολύθηκε από οπλοπολυβολείο εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας εναντίον διερχόμενης κλούβας της Ασφάλειας. Τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βρίσκουν σύμφωνο κανέναν Έλληνα πολίτη, προσβάλλουν δε ταυτόχρονα βαρύτατα το θεσμό του ασύλου και δίνουν λαβές στους επικριτές μας να ανοίξουν "συζητήσεις εκσυγχρονισμού του ασύλου". Είναι άμεση προτεραιότητα να σκύψουμε πάνω από το μείζον αυτό θέμα της Πανεπιστημιακής κοινότητας και να εστιάσουμε εν γένει στα σημαντικά ζητήματα της καθημερινής φοιτητικής μας ζωής. Το άσυλο δεν δύναται να προστατευθεί από μόνο του, το άσυλο θα το προστατέψουμε εμείς οι ίδιοι με την παρουσία μας στα ΑΕΙ και την απώθηση των καταχραστών του. Ας είναι η μνήμη του καθηγητού Νίκου Τεμπονέρα οδηγός μας σε αυτή την προσπάθεια.
Με βία υποδέχτηκε ο νέος χρόνος και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό έθνος, από μία πρωτοφανή επίθεση-επίδειξη ισχύος του Ισραηλινού στρατού, που συνεχίζει τα αδιάκριτα χτυπήματα (σε σχολεία του ΟΗΕ, νοσοκομεία, καταυλισμούς και πολλά άλλα δυστυχώς). Ζητάμε τον τερματισμό του κτηνώδους αιματοκυλίσματος που συνεχίζεται μέχρι και αυτή την ώρα και την άμεση απόσυρση του Ισραηλινού εισβολέα. Παράλληλα, δηλώνουμε βαθύτατα απογοητευμένοι από τη στάση μερικών γραφειοκρατών χειρίστου είδους, όπως η προεδρεία της Τσεχίας στην ΕΕ, η οποία στον αγώνα Δαυίδ εναντίον Γολιάθ έσπευσε να δηλώσει ότι κακώς ο Δαυίδ κρατάει σφεντόνα και καλώς ο Γολιάθ κατακρεουργεί την Εγγύς Ανατολή, μαχόμενος "αμυντικά". Η σχολή πρέπει να αντιδράσει ενωμένα και άμεσα σε αυτόν τον παραλογισμό.
Αυτά τα δύο γεγονότα -τα οποία δεν έχουν προφανή συνάφεια- τα ενώνει ένα από τα βαθύτατα τραύματα της ελληνικής κοινωνίας, η έλλειψη παιδείας. Η ανομολόγητη αυτή ένδεια είναι που όπλισε το χέρι που σκότωσε τον Καλτεζά, τον Τεμπονέρα, τον Γρηγορόπουλο, τραυμάτισε τη συνδικαλίστρια και, εσχάτως τον αστυφύλακα. Αυτή είναι που παρεκτρέπει άτομα από τους ειρηνικούς κοινωνικούς αγώνες και εμπνέει καταστροφικές πρακτικές. Θέτουμε, λοιπόν, ευθέως το ερώτημα: Τι άλλο εξυπηρετεί η συνεχής κατάληψη της σχολής πέρα από την διόγκωση αυτού του βίαιου φαινομένου, την αποξένωση των φοιτητών από τον φυσικό τους χώρο και την απαξίωση στα μάτια της κοινωνίας του ισχυρότερου συμβόλου αντίστασης και πάλης; Από ποιον στερούμε τη σχολή όταν κάνουμε κατάληψη παρά από τον ίδιο μας τον εαυτό, από τα όνειρά μας, από την ανάγκη μας για "εν ειρήνη συνέρχεσθαι και συναποφασίζειν"; Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η εμπορευματοποίηση της παιδείας δεν είναι μακριά κι ωστόσο ακόμη δεν βρήκαμε τον τρόπο να αντιτάξουμε στην επέλαση των ΚΕΣ την απαράμιλλη ποιότητα των σπουδών μας. Είναι ώρα για πλήρη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και των Προγραμμάτων Σπουδών, ώστε δημόσια πλέον να γίνει αδιάβατη γραμμή ο χώρος της Πανεπιστημιακής Παιδείας από ΚΕΣ και λοιπά κερδοσκοπικά ιδρύματα.
Ταυτόχρονα είναι και ώρα ευθύνης. Η παιδεία δεν περνά μέσα από οδοφράγματα. Αναγνωρίζουμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες είναι σημαντικοί και ότι το Πανεπιστήμιο δεν γίνεται να είναι απόν. Τέτοιος αγώνας εξίσου τραχύς και δύσκολος είναι και αυτός της Παιδείας, και ούτε απ' αυτόν γίνεται να λείπουμε. Αυτόν μάλιστα τον αγώνα της Παιδείας πρέπει να τον τιμούμε εξαιρετικά, διότι όλοι είναι ικανοί ν' αγωνιστούν για ένα κοινωφελές ιδανικό, εμάς όμως η κοινωνία μας εμπιστεύθηκε επιπλέον το καθήκον της ιδεολογικής πρωτοπορίας, η οποία κάθε άλλο εκφράζεται μέσα από τις συνεχιζόμενες καταλήψεις και τη διαρκή απαξίωση των σπουδών. Είμαστε υπόλογοι και παράδειγμα προς αποφυγήν κάθε φορά που επιλέγουμε τον εύκολο και απλοϊκό δρόμο της κλειστής σχολής, του κλειστού στόματος, των κλειστών βιβλίων, των κλειστών ιδεών. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να μείνει ανοιχτό, αλλιώς δεν είναι ζωντανό.
Σχετικά τέλος με την χτεσινή ανακοίνωση του ΔΣ, συμμεριζόμαστε το ενδιαφέρον των καθηγητών για την αποκατάσταση του εκπαιδευτικού ρόλου της σχολής και περιμένουμε ακόμη πιο σαφείς προτάσεις και ανακοινώσεις, με συγκεκριμένες αναφορές σε πρόγραμμα αναπληρώσεων διαλέξεων και εργαστηρίων, καθώς επίσης και στα όσα αφορούν την εξεταστική μας περίοδο.
Η πιο οφθαλμοφανής κρίση της κοινωνίας μας αυτή τη στιγμή αφορά την αφειδωλή χρήση βίας, συχνά χωρίς κανένα αγωνιστικό υπόβαθρο, χωρίς καμία διάκριση σε οικονομικές ή άλλες τάξεις. Και συχνά χωρίς κανένα σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Όλα αυτά τα ζήσαμε έντονα τις τελευταίες μέρες, πρώτα με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από κρατικό λειτουργό, έπειτα την άνανδρη επίθεση εναντίον συνδικαλίστριας του Σωματείου Καθαριστριών. Είδαμε μια ανεπαρκή αστυνομία να κάνει αδικαιολόγητη χρήση κατασταλτικών μέσων. Ηθελημένα ή όχι, η αστυνομία μπήκε στο στόχαστρο. Λυπηρή παρακαταθήκη της νέας χρονιάς αποτελεί ο σοβαρότατος τραυματισμός του νεαρού Αστυνομικού Αδαμάντιου Μαντζούνη, σε έναν κύκλο αίματος που δε φαίνεται να κλείνει. Καταδικάζουμε κάθε μορφή τυφλής βίας, κάθε αναίτια υποβάθμιση και απώλεια της ανθρώπινης ζωής, είμαστε αντίθετοι στο διάχυτο εκδικητικό κλίμα. Δεν τιμά ούτε εμάς ούτε το Δημοκρατικό πολίτευμα η αυθαιρεσία που επικρατεί και αποδυναμώνει τους κοινωνικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις μας. Θα θέλαμε να μνημονεύσουμε με ιδιαίτερη έμφαση την επίθεση που εξαπολύθηκε από οπλοπολυβολείο εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας εναντίον διερχόμενης κλούβας της Ασφάλειας. Τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βρίσκουν σύμφωνο κανέναν Έλληνα πολίτη, προσβάλλουν δε ταυτόχρονα βαρύτατα το θεσμό του ασύλου και δίνουν λαβές στους επικριτές μας να ανοίξουν "συζητήσεις εκσυγχρονισμού του ασύλου". Είναι άμεση προτεραιότητα να σκύψουμε πάνω από το μείζον αυτό θέμα της Πανεπιστημιακής κοινότητας και να εστιάσουμε εν γένει στα σημαντικά ζητήματα της καθημερινής φοιτητικής μας ζωής. Το άσυλο δεν δύναται να προστατευθεί από μόνο του, το άσυλο θα το προστατέψουμε εμείς οι ίδιοι με την παρουσία μας στα ΑΕΙ και την απώθηση των καταχραστών του. Ας είναι η μνήμη του καθηγητού Νίκου Τεμπονέρα οδηγός μας σε αυτή την προσπάθεια.
Με βία υποδέχτηκε ο νέος χρόνος και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό έθνος, από μία πρωτοφανή επίθεση-επίδειξη ισχύος του Ισραηλινού στρατού, που συνεχίζει τα αδιάκριτα χτυπήματα (σε σχολεία του ΟΗΕ, νοσοκομεία, καταυλισμούς και πολλά άλλα δυστυχώς). Ζητάμε τον τερματισμό του κτηνώδους αιματοκυλίσματος που συνεχίζεται μέχρι και αυτή την ώρα και την άμεση απόσυρση του Ισραηλινού εισβολέα. Παράλληλα, δηλώνουμε βαθύτατα απογοητευμένοι από τη στάση μερικών γραφειοκρατών χειρίστου είδους, όπως η προεδρεία της Τσεχίας στην ΕΕ, η οποία στον αγώνα Δαυίδ εναντίον Γολιάθ έσπευσε να δηλώσει ότι κακώς ο Δαυίδ κρατάει σφεντόνα και καλώς ο Γολιάθ κατακρεουργεί την Εγγύς Ανατολή, μαχόμενος "αμυντικά". Η σχολή πρέπει να αντιδράσει ενωμένα και άμεσα σε αυτόν τον παραλογισμό.
Αυτά τα δύο γεγονότα -τα οποία δεν έχουν προφανή συνάφεια- τα ενώνει ένα από τα βαθύτατα τραύματα της ελληνικής κοινωνίας, η έλλειψη παιδείας. Η ανομολόγητη αυτή ένδεια είναι που όπλισε το χέρι που σκότωσε τον Καλτεζά, τον Τεμπονέρα, τον Γρηγορόπουλο, τραυμάτισε τη συνδικαλίστρια και, εσχάτως τον αστυφύλακα. Αυτή είναι που παρεκτρέπει άτομα από τους ειρηνικούς κοινωνικούς αγώνες και εμπνέει καταστροφικές πρακτικές. Θέτουμε, λοιπόν, ευθέως το ερώτημα: Τι άλλο εξυπηρετεί η συνεχής κατάληψη της σχολής πέρα από την διόγκωση αυτού του βίαιου φαινομένου, την αποξένωση των φοιτητών από τον φυσικό τους χώρο και την απαξίωση στα μάτια της κοινωνίας του ισχυρότερου συμβόλου αντίστασης και πάλης; Από ποιον στερούμε τη σχολή όταν κάνουμε κατάληψη παρά από τον ίδιο μας τον εαυτό, από τα όνειρά μας, από την ανάγκη μας για "εν ειρήνη συνέρχεσθαι και συναποφασίζειν"; Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η εμπορευματοποίηση της παιδείας δεν είναι μακριά κι ωστόσο ακόμη δεν βρήκαμε τον τρόπο να αντιτάξουμε στην επέλαση των ΚΕΣ την απαράμιλλη ποιότητα των σπουδών μας. Είναι ώρα για πλήρη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και των Προγραμμάτων Σπουδών, ώστε δημόσια πλέον να γίνει αδιάβατη γραμμή ο χώρος της Πανεπιστημιακής Παιδείας από ΚΕΣ και λοιπά κερδοσκοπικά ιδρύματα.
Ταυτόχρονα είναι και ώρα ευθύνης. Η παιδεία δεν περνά μέσα από οδοφράγματα. Αναγνωρίζουμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες είναι σημαντικοί και ότι το Πανεπιστήμιο δεν γίνεται να είναι απόν. Τέτοιος αγώνας εξίσου τραχύς και δύσκολος είναι και αυτός της Παιδείας, και ούτε απ' αυτόν γίνεται να λείπουμε. Αυτόν μάλιστα τον αγώνα της Παιδείας πρέπει να τον τιμούμε εξαιρετικά, διότι όλοι είναι ικανοί ν' αγωνιστούν για ένα κοινωφελές ιδανικό, εμάς όμως η κοινωνία μας εμπιστεύθηκε επιπλέον το καθήκον της ιδεολογικής πρωτοπορίας, η οποία κάθε άλλο εκφράζεται μέσα από τις συνεχιζόμενες καταλήψεις και τη διαρκή απαξίωση των σπουδών. Είμαστε υπόλογοι και παράδειγμα προς αποφυγήν κάθε φορά που επιλέγουμε τον εύκολο και απλοϊκό δρόμο της κλειστής σχολής, του κλειστού στόματος, των κλειστών βιβλίων, των κλειστών ιδεών. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να μείνει ανοιχτό, αλλιώς δεν είναι ζωντανό.
Σχετικά τέλος με την χτεσινή ανακοίνωση του ΔΣ, συμμεριζόμαστε το ενδιαφέρον των καθηγητών για την αποκατάσταση του εκπαιδευτικού ρόλου της σχολής και περιμένουμε ακόμη πιο σαφείς προτάσεις και ανακοινώσεις, με συγκεκριμένες αναφορές σε πρόγραμμα αναπληρώσεων διαλέξεων και εργαστηρίων, καθώς επίσης και στα όσα αφορούν την εξεταστική μας περίοδο.
Συνοπτικά:
- Πανεκπαιδευτική Πορεία στις 09/01/2009 καθώς και η αντίστοιχη την ερχόμενη εβδομάδα: συμμετοχή του Συλλόγου με αναστολή των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της Σχολής.
- Αντιπολεμική πορεία 09/01/2009: συμμετοχή του Συλλόγου με αναστολή των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της Σχολής. Επιπλέον, διεξαγωγή συζήτησης στρογγυλής τραπέζης με στόχο την σύνθεση επιστολής διαμαρτυρίας που θα παραδοθεί στην πρεσβεία του Ισραήλ και στα ΜΜΕ.
- Βανδαλισμοί σε χώρους ασύλου, Επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ, Τραυματισμός αστυνομικού: Η αναίτια βία δίνει αφορμή στους επικριτές μας να ανοίξουν συζητήσεις αμφισβήτησης για το άσυλο. Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο.
- Δημόσια Δωρεάν Παιδεία: Υπερασπιζόμαστε την παιδεία σαν υπέρτατο δημόσιο αγαθό. Ζητάμε την αξιολόγηση των ιδρυμάτων από κάθε φορέα που το επιθυμεί. Δεν αποδεχόμαστε κανέναν τίτλο αμφίβολης προέλευσης, ιδιαίτερα των ΚΕΣ υπό τις παρούσες συνθήκες. Απαιτούμε την διασφάλιση της δημόσιας παιδείας πριν την συζήτηση οποιασδήποτε ιδιωτικής ανάμιξης καθώς και αύξηση της χρηματοδότησης, τουλάχιστον προς τα ιδρύματα που αξιολογούνται από την κοινωνία ως ωφέλιμα.
- Δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου: Καταλογίζουμε ολιγωρία στη διοίκηση της ΕΛ.ΑΣ. Απαιτούμε την άμεση λήψη αποτελεσματικών μέτρων ώστε να αποτραπούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον. Απαιτούμε την τιμωρία του ενόχου.
Με βάση τα παραπάνω.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ:
- Την απάνθρωπη εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Ζητούμε εκεχειρία και άμεση αποχώρηση όλου του στρατού.
- ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα φαινόμενα τυφλής βίας που απειλούν τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
- Συμμετοχή του ΦΣ στις πορείες διαμαρτυρίας (Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο & Αντιπολεμική διαμαρτυρία) την Παρασκευή 9/1/2008, καθώς και στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο της ερχόμενης εβδομάδας με αναστολή των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της Σχολής από την έναρξη της πορείας (ώρα 11.00 για αυτή την Παρασκευή) μέχρι τη λήξη της ημέρας.
- Νέα Γενική Συνέλευση του ΦΣ την Δευτέρα 19/1, ώρα 14:30
- Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για τη σύνταξη διαβήματος προς την πρεσβεία του Ισραήλ (αμέσως μετά το πέρας της παρούσας συνέλευσης)
ΟΜΑΔΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΗΜΜΥ
